ΜΕΤΡΗΣΑ ΠΑΛΙ

• Μέτρησα πάλι
  τα ''σ' αγαπώ'' μας
  τότε π' ο χρόνος
  ήταν δικός μας
  
  
  Μέτρησα πάλι
  και τα ''αντίο''
  ήταν γεμάτα
  από το κρύο
  
  
  Μα δεν κρυώνω
  τώρα καρδιά μου
  Να 'σαι εντάξει
  μόνο ζητώ
  
  
  Μα δεν κρυώνω
  τώρα καρδιά μου
  Πώς να ζεστάνεις
  το "σ' αγαπώ"
  
  
  Όταν κρυώσει
  ρωτάω πώς...
  
  
  Μέτρησα πάλι
  τα ''σ' αγαπώ'' μου
  τότε που ήσουν 
  ο άνθρωπός μου
  
  
  Μέτρησα πάλι
  και τα ''αντίο''
  που μας χωρίζουν
  πάλι στα δύο
• 
  
• 
  
• 
  
• 
  

Σ' ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

Θέλω να σου χαρίσω

κάθε, κάθε χαρά

μα ψυχή μου αν το κάνω

θα πονέσεις διπλά

Θέλω να σου χαρίσω

άστρα στον ουρανό

μα αν το κάνω μια μέρα

θα μου πεις "πώς να ζω;"

Γι' αυτό θα σε μάθω

αντί για όλα αυτά

να ζεις μες στον κόσμο

που κρύβει πολλά

Για ό,τι κερδίζεις

εσύ να μοχθείς

Γι' αυτό θα σε μάθω

καρδιά μου να ζεις

Θέλω να σου χαρίσω

τόσα τόσα πολλά

μα αν το κάνω θα μάθεις

να ζεις με πολλά

Θέλω να σου χαρίσω

ό,τι έχω εγώ

μα αν το κάνω για σένα

θα μου πεις "πώς να ζω;"

ΑΚΟΥ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

Πάλεψα να καταλάβω

της ψυχής μου τα "γιατί"

Πάλεψα να εξηγήσω

την καρδιά με λογική

Μα καρδιά, κανόνες άλλους

έχεις πάντοτε τρελούς

Όσο κι αν σε διατάζουν

όπου θέλεις υπακούς

Άκου λίγο την καρδιά σου

Κάτι θέλει να σου πει

Πως φοβάται και πως έχει

αναποδογυριστεί

όποιος κόσμος είχε φτιάξει

το μυαλό κι η λογική

Άκου λίγο την καρδιά σου

Κάτι μάλλον ξέρει αυτή

Πάλεψα να καταλάβω

λες και είναι η ζωή

κάτι σίγουρα δικό μας

κάτι που να διαρκεί

Μα καρδιά, κανόνες άλλους

έχεις πάντοτε τρελούς

Όσο κι αν σε διατάζουν

όπου θέλεις υπακούς

ΜΑΜΑ

Είν' ο κόσμος μαμά

μια αλήθεια βαθιά

που πονάει

και σαν ψέμα τρελό

όλο στήνει χορό

και γελάει

Κι η δική σου αγκαλιά

που με κλείνει σφιχτά

πώς πονάει

μου θυμίζει ξανά

πως ο χρόνος περνά

μα η ψυχή δεν γερνά

και πονάει

Η καρδιά μου μαμά όλο σπάει

και ραγίζει-πονά και μεθάει

Η καρδιά μου μαμά αγαπάει

Αχ γλυκιά μου μαμά

να 'ταν όλα απλά

σαν κυλάει

η ζωή που γελά

και μετά το ξεχνά 

και πονάει

Αχ καλή μου μαμά

να μην έλεγε "γεια"

η αγάπη

να 'ταν πάντα φωτιά

που κυλάει βαθιά

που κυλάει

Η καρδιά μου μαμά όλο σπάει

και ραγίζει-πονά και μεθάει

Η καρδιά μου μαμά κάτι ψάχνει

όσα μου πες μαμά- την αγάπη

ΚΡΥΦΤΟ

Θα 'ρθω πάλι κρυφά να σε πάρω αγκαλιά στα όνειρά σου Τα μακριά μου μαλλιά θα απλώσω ξανά στην καρδιά σου

Θα 'ρθω πάλι κρυφά να σου πω μυστικά της καρδιάς μου και μετά και μετά θα μου πεις μ' αγαπάς για φαντάσου

Είν' ο κόσμος μικρός ήσουν δίπλα κι εγώ να μην ξέρω Τώρα να σε κοιτώ να σε αναζητώ να σε θέλω

Είν' ο κόσμος μικρός και μας παίζει κρυφτό η αγάπη Θα μετρήσω ξανά να σε βρω ξαφνικά στο σκοτάδι

Χάρισέ μου ξανά ένα χάδι.. Δείξε πως δεν πονά η αγάπη..

Η αγάπη πονά Το 'χα μάθει καλά Το 'χες μάθει Και μ' αγγίζεις δειλά και μου λες μυστικά μ' ένα χάδι

Να μ' αγγίξεις ξανά Να μ' αγγίξεις ξανά στο σκοτάδι Πάρε με μακριά σε μια άλλη στεριά της αγάπης

ΑΔΕΙΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ

Τώρα μιλάω με τα τραγούδια

Λόγια δεν έχω για να σου πω

Δεν έχεις χρόνο να μ' αγαπήσεις

Δεν έχω τρόπο να λυτρωθώ

Τώρα σε ψάχνω μέσα σε λέξεις

που 'χουνε χάσει χρωματισμό

και τη φωνή σου έχω ξεχάσει

και τη μορφή σου αναζητώ

Μην με θυμάσαι, μην με αγγίζεις

μην με θυμάσαι, μην μ' αγαπάς

Κι αν υποφέρω, μην μου χαρίζεις

άδειες κουβέντες παρηγοριάς

Πάρ' τις και φύγε και μην μιλάς!

Τώρα αγγίζω φωτογραφίες

μα δεν αγγίζω πια ουρανό

και τη ψυχή μου έχω σκοτώσει

για να μη νιώθω, να μην πονώ

Τώρα μου λείπεις όμως η λύπη

δεν έχει πλέον άλλη φωνή

και δε μιλάει και πια δε λέει

όσα σου είπα με τη ψυχή

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ

Θα ΄θελα οι σιωπές μου να σε 'ντυναν

τα όνειρά μου να σε κλείναν

και να ταξίδευες σε κείνα

μια φορά

Θα 'θελα ο χρόνος πια να μην υπήρχε

να του 'λεγα "για πάντα φύγε"

και η ψυχή μου να απείχε

απ' αυτά

που λες ''προβλήματα''

που λέω ''ψεύτικα''

Αληθινό να ξέρεις είναι

μονάχα αυτό που διαρκεί

Αληθινό να ξέρεις είναι

αυτό που νιώθεις στη ψυχή

Και αν τα ψεύτικα που ζούμε

μας κλέβουν κάτι απ' τη χαρά

Αληθινά να ξέρεις είναι

όσα υπάρχουν στην καρδιά

Θα 'θελα οι εποχές να μου ανήκαν

και να ζωγράφιζα τα γκρίζα

τα μονοπάτια και ταξίδια

της καρδιάς

Θα 'θελα τίποτα άλλο να μην είχες

από αγάπη και ελπίδες

με τη ψυχή σου να απείχες

απ' αυτά

που λες ''προβλήματα''

που λέω ''ψεύτικα''

ΔΥΟ ΣΤΙΓΜΕΣ

Κρύφτηκα πίσω απ' τις λέξεις
μη με νιώσεις
Μα σου φωνάζουν οι χιλιάδες σιωπές
Και τα κομμάτια απ' το πάζλ
αν ενώσεις
θα με κοιτάξεις μες στα μάτια όπως θες

Κρύφτηκα πίσω απ' το χθες
για να με σώσεις
και μες στο αύριο να φέρεις τις στιγμές
Μα είν' το αύριο αυτό
που θα μου δώσεις
άπιαστο όνειρο αγάπη μου σαν χθες

Γι' αυτό στο τώρα μόνο μπες
μόνο στο τώρα
Και μην μου λες πως θα τα πούμε το πρωί
Εκεί που ζεις θα 'θελα να ΄μουνα
μια ώρα
Εδώ που ζω να ταξιδέψεις δυο στιγμές

Κρύφτηκα πίσω απ' το δάκρυ
να με χώσεις
μες σε αγκάλες πιο μεγάλες και ζεστές
Και αν το δάκρυ μου αυτό
αποτελειώσεις
θα 'ρθουνε δάκρυα και όμορφες χαρές

Κρύφτηκα πίσω απ' το στίχο
να με διώξεις
και να με πάρεις σε καινούριες διαδρομές
Κι αν στο όνειρο βαθιά
εσύ με χώσεις
θα σου χαρίσω άλλες, νέες εποχές

ΣΕ ΒΑΘΥ, ΑΡΓΟ ΧΟΡΟ

Αν με βλέπεις να γελώ

είναι που κάτι περιμένω

Κι αν με βλέπεις να πονώ

είναι όταν δεν το έχω 

Μην ρωτήσεις να σου πω

τι κοιμάται, τι ξυπνάει

Σ' αγαπώ, είναι απλό

κι η αγάπη με μεθάει

Σε βαθύ, αργό χορό

αν μ' αφήσεις θα χορέψω

Με κοιτάζεις και πονώ

Νιώθω ότι δε σε έχω

Σε βαθύ, αργό χορό

σε ατέλειωτα ταξίδια

Αν μ' αφήσεις θα χαθώ

θα με πνίξει η συνήθεια

Κράτα με, δεν είμαι ίδια

Αν με βλέπεις ν' αγαπώ

κάτι παίρνω από σένα

Κι αν με βλέπεις να πετώ

είναι έστω για ένα βλέμμα

Μα μετά εγώ ζητώ

κάτι άλλο πιο μεγάλο

Αν το έχω προχωρώ

μα αν όχι, τι να κάνω

ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΚΟΙΝΙ

Πάνω σε σκοινί ακροβατάς

και ακροβατώ μες στην παράνοια

Αν αρκούσε να με αγαπάς

τότε θα σου έγραφα μπαλάντα

Είσαι τόσο όμορφος αλλά

δεν μπορώ καθόλου να σ' αγγίξω

όταν δεν μ' ανοίγεις την καρδιά

πώς καρδιά μου να σε προσεγγίσω

Και αν μες στη σύγχυσή σου ζεις

ζω κι εγώ να ξέρεις στη δική μου

Μα θα ήθελα να ΄σουν εκεί

εκεί όπου τρέχει η ψυχή μου

Πώς φοβάμαι τώρα βρε ψυχή μου

Μέσα στη ψυχή σου περπατώ

και αν και τα παπούτσια έχω σκουπίσει

σου αφήνω πάλι μοναξιά

και αυτό στ' αλήθεια με λυγίζει

Είσαι τόσο όμορφος αλλά

πού να βρω τον τρόπο να σε φτάσω

πόση να βιώσω μοναξιά

ώστε λίγο να σε καταλάβω

Ώρες ώρες νιώθω πως σε χάνω

ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣ

Σ΄ ένα κόσμο από ψέμα

σ΄  ένα κόσμο ''μικρό''

εγώ έχω εσένα

κι αυτό είν΄ αρκετό.

Χάνονται οι φιλίες

χάνονται οι εποχές

μα εγώ έχω εσένα

αύριο μου και χθες.

Τα δικά μου τραγούδια

να σε παίρνουν εκεί

εκεί όπου η αλήθεια

συναντά τη ζωή.

Οι δικές μου εικόνες

να σου δίνουν χαρά.

Βλέποντας τις τα βράδια

σαν παιδί να γελάς

σαν παιδί να γελάς.

Σ' ένα κόσμο που δείχνει

μόνιμα ότι ξεχνά

ό,τι εσένα θυμίζει

με γεμίζει χαρά.

Κι αν τα βράδια περάσουν

θα ΄ρθουν άλλες βραδιές.

Κι αν τα δάκρυα δε φτάσουν

θα σου δώσω αγκαλιές

θα σου δώσω αγκαλιές.

ΠΟΙΑ ΝΥΧΤΑ

Ποιες λέξεις να αγγίξω

τι να πληκτρολογήσω

ποιο ψέμα να κρατήσω

ποιο όνειρο να σβήσω

Ποια νύχτα μαγεμένη

θα σε κοιτώ χαμένη

και μέσα σου θα βρίσκω

το δρόμο να βαδίσω

Ποια νύχτα μεθυσμένη

θα με κοιτάς σαν ξένη

Ποια μέρα αγριεμένη

θα γίνουμε δυο ξένοι

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΣ ΣΤΗ ΨΥΧΗ

Πριν σε γνωρίσω

για σένα ετοιμαζόμουν

Κι ήρθες μια μέρα

που δεν είχα κραγιόν

Πριν σε γνωρίσω

εσένα ερωτευόμουν

Κι όταν πια ήρθες

σε ήξερα καιρό

Δεν χρειάστηκε ούτε μια μέρα

να καταλάβω ότι εσύ

θα 'σουνα πάντα για μένα

ένα ταξίδι μες στη ψυχή

Δεν χρειάστηκε ούτε μια μέρα

όχι δεν είμαι ρομαντική

μα ΄σουνα πάντα για μένα

ένα ταξίδι μες στη ψυχή

Πριν σε γνωρίσω

για σένα πορευόμουν

Έψαχνα τρόπους

εσένα για να βρω

Κι όταν σε βρήκα

αυτό που φανταζόμουν

ήταν καρδιά μου

τόσο αληθινό

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΜΟΥ

Σκέφτηκα πολύ

πριν σου γράψω αυτό το γράμμα

Κάθε σιωπή

να διαλύσω μια για πάντα

Σκέφτηκα πολύ

πριν ανοίξω τη ψυχή μου

Κοίτα το χαρτί

τώρα έχεις το κλειδί μου

Τώρα αν θέλεις με διώχνεις μακριά

δεν ήμουν ξανά

ερωτευμένη

Τώρα αν θέλεις θα 'ρχεσαι κοντά

αλλιώς στην καρδιά

τι απομένει

Μες στην καρδιά την ερωτευμένη

σαν την πετάς τι απομένει..

Σκέφτηκα πολύ

πριν μιλήσω για το θαύμα

Κάθε σιωπή

δεν βοηθούσε την μπαλάντα

Σκέφτηκα πολύ

και κινδύνεψα ψυχή μου

να 'μαστε μαζί

ή να βγεις απ' τη ζωή μου

ΠΑΕΙ Τ' ΟΝΕΙΡΟ

Μάτια που γυαλίζουνε στο φως
Κόσμος που παρέμεινε τυφλός
Σκέψεις που δεν πρόλαβα να πω
Κύμα που με παίρνει στο βυθό..

Πάει, πάει τ΄όνειρο
Σκόνη κι άνεμος θαρρώ
Πάει, πάει τ' όνειρο
Σκόνη κι άνεμος θαρρώ

Χρώμα που δεν πρόλαβα να δω
που ξεβάφει όσο το φορώ
Λέξεις που μου έκαναν κακό 
Χρόνος που κυλάει σαν νερό..

ΞΕΦΡΕΝΟΣ ΧΟΡΟΣ

Παλεύω με το μόνο που παλεύει
ο κάθε άνθρωπος μες στη ζωή
Σε μια γωνιά μου στήσανε καρτέρι
τα λάθη, οι φοβίες της ψυχής

Παλεύω και η σκέψη ταξιδεύει
σε μονοπάτι δύσκολο, θαρρώ,
και αν και βλέπω εκείνο το αστέρι
τη νύχτα μες στα χέρια μου κρατώ

Τη νύχτα μου τη στήνει η ψυχή μου
μπροστά μου σ' ένα ξέφρενο χορό
Η νύχτα χαϊδεύει το κορμί μου
Η σκέψη μού βαραίνει το μυαλό
Τα βλέφαρά μου κλείνω μα πονώ

Αντέχω όμως κάτι δεν αντέχει
Ο κόσμος μας δεν είναι μαγικός
Και μόνο η καρδούλα μου το ξέρει
Ο λήθαργος βαθύς και δυνατός

Και τώρα που η σκέψη δραπετεύει
Και ξέφυγα απ' το λήθαργο αυτό
Ποτέ μου δεν το πιάννω αυτό το αστέρι
Μα ίσως καταβάθος φταίω εγώ

ΑΡΓΟΣ ΧΟΡΟΣ

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω το φεγγάρι

μα μου το χάρισες σε ένα μόνο βράδυ

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω παραμύθι

όμως μαζί σου εγώ νίκησα τη λήθη

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω μία λέξη

Αργό χορό αρκεί που έχουμε χορέψει

Κι αν η ζωή είναι μικρή δε με πειράζει

Που σε συνάντησα αυτό μόνο με νοιάζει

Αργός χορός είν΄ η ζωή

Θα τον χορέψω

Αστέρια πέφτουν σαν βροχή 

και θα τα κλέψω

Αργός χορός είν' η ζωή

Μακρύ ταξίδι

Η αγκαλιά σου μια γιορτή

που τώρα αρχίζει

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω κάτι άλλο

απ' την αγάπη τι υπάρχει πιο μεγάλο

Κι αν στη ζωή, κι αν στη ζωή σε έχω ψάξει

αληθινά δεν το πιστεύω πως υπάρχεις

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω παραμύθι

ούτε να κάνουμε παιδιά και ένα σπίτι

Μα αν με θες μπορώ να φτάσω στο φεγγάρι

Μπορώ να κτίσω μια ζωή με την αγάπη

ΣΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΞΕΝΥΧΤΙΑ

Στα χιλιάδες ξενύχτια

μιας πικρής μοναξιάς

κρύβεται η αλήθεια

πονεμένης καρδιάς

Στα χιλιάδες ξενύχτια

κάπου είσαι κι εσύ

μία νότα συνήθειας

κάτι που διαρκεί

Θα σε διώξω ψυχή μου

Θα σε διώξω ξανά

Κι αν πονά η ψυχή μου

θα την κάνω καλά

Θα σε διώξω ψυχή μου

Σ' ένα μόνο πρωί

δεν θα είσαι μαζί μου

και θα πας σ' άλλη γη

και θα ζήσεις εκεί

Στα χιλιάδες ξενύχτια

μαύροι κύκλοι ξανά

Πώς πονά η συνήθεια

να σε νιώθω μακριά

Στα χιλιάδες ξενύχτια

ψάχνω λύση να βρω

Μία λύση υπάρχει 

την αγάπη να βρω

Μα εγώ σ' αγαπώ..

Σ' ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΔΑΝΕΙΚΟ

Τίποτα δε μοιάζει με καινούριο

Τίποτα δε μοιάζει με παλιό

Νιώθω τόσο άνετα ψυχή μου

σαν να σ' ήξερα από καιρό

Τίποτα δε μοιάζει πιο μεγάλο

Τίποτα δεν είναι πιο μικρό

Μα τον έλεγχό μου όμως χάνω

και πετώ ψηλά στον ουρανό

Πόσο, πόσο, πόσο σ' αγαπώ!

Θέλω να μου πεις μία λεξούλα

να με ανεβάσεις πιο ψηλά

Μα θα περιμένω χίλια χρόνια

να με αγαπήσεις πιο τρελά

Πόσο, πόσο, πόσο μ' αγαπάς!

Τίποτα δε μοιάζει με καινούριο

Ζούμε σ' ένα κόσμο δανεικό

Νιώθω τόσο όμορφα μαζί σου

που για λίγο, αγάπη, το ξεχνώ

Τίποτα δε μοιάζει πιο μεγάλο

πέρα από σένα π' αγαπώ

Και αν ό,τι είχα ήταν άδειο

τώρα ό,τι έχω είναι μισό

Και αυτό το κάνει να 'ν διπλό!

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΥΣΤΙΚΑ

Κάθε τέλος κρύβει μια αιτία
Πίσω απ' την αιτία αφορμή
Πριν την άνοιξη η καταιγίδα
Πριν από το δάκρυ το φιλί

Κάθε τέλος κρύβει μια αλήθεια
Μια αλήθεια ήσουνα κι εσύ
Κάτι που αρχίζει μες στη νύχτα
Μα τη μέρα είναι πιο βαθύ

Αν φοβάσαι μάθε πως φοβάμαι
Δεν φοβάμαι τόσο τη βροχή
Το χαμόγελο εγώ φοβάμαι
Είναι που δεν θέλω να χαθεί..

Αν φοβάσαι μάθε πως φοβάμαι
Δεν φοβάμαι εσένα, μα εσύ
τώρα με κρατάς και προχωράμε
και αυτό δεν θέλω να χαθεί..

Κάθε τέλος κρύβει ένα δάκρυ
Δάκρυ κρύβει όμως κι η αρχή
Όμως το χαμόγελο υπάρχει
όταν νιώθεις μέσα στη ψυχή

Κι όλα αυτά που ένιωσα για σένα
μοιάζουν με χιλιάδες μυστικά 
π' όλη τη ζωή είχα κρυμμένα
όμως μες στο φως βγήκανε πια

ΤΡΕΞΕ

Δε με νοιάζει αν βιάζομαι πολύ
Η ζωή πάντα περνάει, πάντα φεύγει
Κι αν το όνειρο αφήσεις να χαθεί
διερωτάμαι στη ζωή τι απομένει

Δε με νοιάζει αν με πεις βιαστική
μα με νοιάζει άμα φύγεις και δεν έρθεις
Γι' αυτό θα ΄μαι πιο πολύ προσεκτική
Και θα σου αφήνω χώρο για να τρέχεις

Τρέξε όπου κι όσο θέλεις στη ψυχή
Κι αν το χέρι μου δε θες μην το κρατήσεις
Μα αν πάλι θες να τρέξουμε μαζί
θα το παίξουμε καρδιά μου το παιχνίδι

Νικητής μα και χαμένος η σελήνη

Δε με νοιάζει αν βιάζομαι πολύ
και τα φύλλα της καρδιάς μου σου ανοίγω
Πριν ξεχάσω, πριν το όνειρο χαθεί
Τώρα θέλω να τα πω, να τα κρατήσω

Να μιλήσω για την ίδια τη ζωή
που αλλάζει σαν καινούρια πάλι μέρα
Να μιλήσω για εσένα πιο πολύ
που το όνειρο κρατάς σε ένα βλέμμα