ΣΕ ΒΑΘΥ, ΑΡΓΟ ΧΟΡΟ

Αν με βλέπεις να γελώ

είναι που κάτι περιμένω

Κι αν με βλέπεις να πονώ

είναι όταν δεν το έχω 

Μην ρωτήσεις να σου πω

τι κοιμάται, τι ξυπνάει

Σ' αγαπώ, είναι απλό

κι η αγάπη με μεθάει

Σε βαθύ, αργό χορό

αν μ' αφήσεις θα χορέψω

Με κοιτάζεις και πονώ

Νιώθω ότι δε σε έχω

Σε βαθύ, αργό χορό

σε ατέλειωτα ταξίδια

Αν μ' αφήσεις θα χαθώ

θα με πνίξει η συνήθεια

Κράτα με, δεν είμαι ίδια

Αν με βλέπεις ν' αγαπώ

κάτι παίρνω από σένα

Κι αν με βλέπεις να πετώ

είναι έστω για ένα βλέμμα

Μα μετά εγώ ζητώ

κάτι άλλο πιο μεγάλο

Αν το έχω προχωρώ

μα αν όχι, τι να κάνω

ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΚΟΙΝΙ

Πάνω σε σκοινί ακροβατάς

και ακροβατώ μες στην παράνοια

Αν αρκούσε να με αγαπάς

τότε θα σου έγραφα μπαλάντα

Είσαι τόσο όμορφος αλλά

δεν μπορώ καθόλου να σ' αγγίξω

όταν δεν μ' ανοίγεις την καρδιά

πώς καρδιά μου να σε προσεγγίσω

Και αν μες στη σύγχυσή σου ζεις

ζω κι εγώ να ξέρεις στη δική μου

Μα θα ήθελα να ΄σουν εκεί

εκεί όπου τρέχει η ψυχή μου

Πώς φοβάμαι τώρα βρε ψυχή μου

Μέσα στη ψυχή σου περπατώ

και αν και τα παπούτσια έχω σκουπίσει

σου αφήνω πάλι μοναξιά

και αυτό στ' αλήθεια με λυγίζει

Είσαι τόσο όμορφος αλλά

πού να βρω τον τρόπο να σε φτάσω

πόση να βιώσω μοναξιά

ώστε λίγο να σε καταλάβω

Ώρες ώρες νιώθω πως σε χάνω

ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΓΕΛΑΣ

Σ΄ ένα κόσμο από ψέμα

σ΄  ένα κόσμο ''μικρό''

εγώ έχω εσένα

κι αυτό είν΄ αρκετό.

Χάνονται οι φιλίες

χάνονται οι εποχές

μα εγώ έχω εσένα

αύριο μου και χθες.

Τα δικά μου τραγούδια

να σε παίρνουν εκεί

εκεί όπου η αλήθεια

συναντά τη ζωή.

Οι δικές μου εικόνες

να σου δίνουν χαρά.

Βλέποντας τις τα βράδια

σαν παιδί να γελάς

σαν παιδί να γελάς.

Σ' ένα κόσμο που δείχνει

μόνιμα ότι ξεχνά

ό,τι εσένα θυμίζει

με γεμίζει χαρά.

Κι αν τα βράδια περάσουν

θα ΄ρθουν άλλες βραδιές.

Κι αν τα δάκρυα δε φτάσουν

θα σου δώσω αγκαλιές

θα σου δώσω αγκαλιές.

ΠΟΙΑ ΝΥΧΤΑ

Ποιες λέξεις να αγγίξω

τι να πληκτρολογήσω

ποιο ψέμα να κρατήσω

ποιο όνειρο να σβήσω

Ποια νύχτα μαγεμένη

θα σε κοιτώ χαμένη

και μέσα σου θα βρίσκω

το δρόμο να βαδίσω

Ποια νύχτα μεθυσμένη

θα με κοιτάς σαν ξένη

Ποια μέρα αγριεμένη

θα γίνουμε δυο ξένοι

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΣ ΣΤΗ ΨΥΧΗ

Πριν σε γνωρίσω

για σένα ετοιμαζόμουν

Κι ήρθες μια μέρα

που δεν είχα κραγιόν

Πριν σε γνωρίσω

εσένα ερωτευόμουν

Κι όταν πια ήρθες

σε ήξερα καιρό

Δεν χρειάστηκε ούτε μια μέρα

να καταλάβω ότι εσύ

θα 'σουνα πάντα για μένα

ένα ταξίδι μες στη ψυχή

Δεν χρειάστηκε ούτε μια μέρα

όχι δεν είμαι ρομαντική

μα ΄σουνα πάντα για μένα

ένα ταξίδι μες στη ψυχή

Πριν σε γνωρίσω

για σένα πορευόμουν

Έψαχνα τρόπους

εσένα για να βρω

Κι όταν σε βρήκα

αυτό που φανταζόμουν

ήταν καρδιά μου

τόσο αληθινό

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΜΟΥ

Σκέφτηκα πολύ

πριν σου γράψω αυτό το γράμμα

Κάθε σιωπή

να διαλύσω μια για πάντα

Σκέφτηκα πολύ

πριν ανοίξω τη ψυχή μου

Κοίτα το χαρτί

τώρα έχεις το κλειδί μου

Τώρα αν θέλεις με διώχνεις μακριά

δεν ήμουν ξανά

ερωτευμένη

Τώρα αν θέλεις θα 'ρχεσαι κοντά

αλλιώς στην καρδιά

τι απομένει

Μες στην καρδιά την ερωτευμένη

σαν την πετάς τι απομένει..

Σκέφτηκα πολύ

πριν μιλήσω για το θαύμα

Κάθε σιωπή

δεν βοηθούσε την μπαλάντα

Σκέφτηκα πολύ

και κινδύνεψα ψυχή μου

να 'μαστε μαζί

ή να βγεις απ' τη ζωή μου

ΠΑΕΙ Τ' ΟΝΕΙΡΟ

Μάτια που γυαλίζουνε στο φως
Κόσμος που παρέμεινε τυφλός
Σκέψεις που δεν πρόλαβα να πω
Κύμα που με παίρνει στο βυθό..

Πάει, πάει τ΄όνειρο
Σκόνη κι άνεμος θαρρώ
Πάει, πάει τ' όνειρο
Σκόνη κι άνεμος θαρρώ

Χρώμα που δεν πρόλαβα να δω
που ξεβάφει όσο το φορώ
Λέξεις που μου έκαναν κακό 
Χρόνος που κυλάει σαν νερό..

ΞΕΦΡΕΝΟΣ ΧΟΡΟΣ

Παλεύω με το μόνο που παλεύει
ο κάθε άνθρωπος μες στη ζωή
Σε μια γωνιά μου στήσανε καρτέρι
τα λάθη, οι φοβίες της ψυχής

Παλεύω και η σκέψη ταξιδεύει
σε μονοπάτι δύσκολο, θαρρώ,
και αν και βλέπω εκείνο το αστέρι
τη νύχτα μες στα χέρια μου κρατώ

Τη νύχτα μου τη στήνει η ψυχή μου
μπροστά μου σ' ένα ξέφρενο χορό
Η νύχτα χαϊδεύει το κορμί μου
Η σκέψη μού βαραίνει το μυαλό
Τα βλέφαρά μου κλείνω μα πονώ

Αντέχω όμως κάτι δεν αντέχει
Ο κόσμος μας δεν είναι μαγικός
Και μόνο η καρδούλα μου το ξέρει
Ο λήθαργος βαθύς και δυνατός

Και τώρα που η σκέψη δραπετεύει
Και ξέφυγα απ' το λήθαργο αυτό
Ποτέ μου δεν το πιάννω αυτό το αστέρι
Μα ίσως καταβάθος φταίω εγώ

ΑΡΓΟΣ ΧΟΡΟΣ

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω το φεγγάρι

μα μου το χάρισες σε ένα μόνο βράδυ

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω παραμύθι

όμως μαζί σου εγώ νίκησα τη λήθη

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω μία λέξη

Αργό χορό αρκεί που έχουμε χορέψει

Κι αν η ζωή είναι μικρή δε με πειράζει

Που σε συνάντησα αυτό μόνο με νοιάζει

Αργός χορός είν΄ η ζωή

Θα τον χορέψω

Αστέρια πέφτουν σαν βροχή 

και θα τα κλέψω

Αργός χορός είν' η ζωή

Μακρύ ταξίδι

Η αγκαλιά σου μια γιορτή

που τώρα αρχίζει

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω κάτι άλλο

απ' την αγάπη τι υπάρχει πιο μεγάλο

Κι αν στη ζωή, κι αν στη ζωή σε έχω ψάξει

αληθινά δεν το πιστεύω πως υπάρχεις

Δεν σου ζητώ, δεν σου ζητάω παραμύθι

ούτε να κάνουμε παιδιά και ένα σπίτι

Μα αν με θες μπορώ να φτάσω στο φεγγάρι

Μπορώ να κτίσω μια ζωή με την αγάπη

ΣΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΞΕΝΥΧΤΙΑ

Στα χιλιάδες ξενύχτια

μιας πικρής μοναξιάς

κρύβεται η αλήθεια

πονεμένης καρδιάς

Στα χιλιάδες ξενύχτια

κάπου είσαι κι εσύ

μία νότα συνήθειας

κάτι που διαρκεί

Θα σε διώξω ψυχή μου

Θα σε διώξω ξανά

Κι αν πονά η ψυχή μου

θα την κάνω καλά

Θα σε διώξω ψυχή μου

Σ' ένα μόνο πρωί

δεν θα είσαι μαζί μου

και θα πας σ' άλλη γη

και θα ζήσεις εκεί

Στα χιλιάδες ξενύχτια

μαύροι κύκλοι ξανά

Πώς πονά η συνήθεια

να σε νιώθω μακριά

Στα χιλιάδες ξενύχτια

ψάχνω λύση να βρω

Μία λύση υπάρχει 

την αγάπη να βρω

Μα εγώ σ' αγαπώ..

Σ' ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΔΑΝΕΙΚΟ

Τίποτα δε μοιάζει με καινούριο

Τίποτα δε μοιάζει με παλιό

Νιώθω τόσο άνετα ψυχή μου

σαν να σ' ήξερα από καιρό

Τίποτα δε μοιάζει πιο μεγάλο

Τίποτα δεν είναι πιο μικρό

Μα τον έλεγχό μου όμως χάνω

και πετώ ψηλά στον ουρανό

Πόσο, πόσο, πόσο σ' αγαπώ!

Θέλω να μου πεις μία λεξούλα

να με ανεβάσεις πιο ψηλά

Μα θα περιμένω χίλια χρόνια

να με αγαπήσεις πιο τρελά

Πόσο, πόσο, πόσο μ' αγαπάς!

Τίποτα δε μοιάζει με καινούριο

Ζούμε σ' ένα κόσμο δανεικό

Νιώθω τόσο όμορφα μαζί σου

που για λίγο, αγάπη, το ξεχνώ

Τίποτα δε μοιάζει πιο μεγάλο

πέρα από σένα π' αγαπώ

Και αν ό,τι είχα ήταν άδειο

τώρα ό,τι έχω είναι μισό

Και αυτό το κάνει να 'ν διπλό!